Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΤΟΥΣ



Αγαπημένοι φίλοι, καλή κι ευλογημένη χρονιά,
Για κάθε νέο άνθρωπο ολόκληρη η ζωή είναι ένα μυστήριο. Ο νέος ανοίγεται στην περιπέτεια της ζωής με βλέμμα καθαρό και διάθεση εξερεύνησης και διαρκώς αναμετριέται με το μυστήριο της ζωής , του σκοπού και του νοήματός της, με το μυστήριο του “εγώ” , δηλ. τη διαμόρφωση της ταυτότητάς του, καθώς και με το μυστήριο του “εσύ” δηλ. το μυστήριο των διαπροσωπικών και διαφυλικών σχέσεων. Το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι το εξής: πώς τα μυστήρια της Εκκλησίας θα συσχετισθούν  με το μυστήριο της ζωής, ή, με άλλα λόγια, πώς θα ταυτίσουμε την καθημερινότητά μας με την βίωση της χριστιανικής ζωής. Το ερώτημα δεν περιορίζεται μόνο στους νέους, αλλά αφορά τον καθένα μας.
Αν ο μέσος χριστιανός βρίσκεται σε μια σύγχυση σε ό,τι αφορά στη μυστηριακή ζωή και θεωρεί τα μυστήρια ως ένα κοινωνικό γεγονός (π.χ. Γάμος- Βάπτιση) ή μια “ιερή υποχρέωση” ( Θεία Ευχαριστία, Εξομολόγηση) στην οποία πρέπει να ανταποκρίνεται δυο τρεις φορές τον χρόνο∙ ο νέος αγνοεί παντελώς τη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, αφού κατά κανόνα μένει αλειτούργητος και πολλές φορές και αποίμαντος.
Η αποστασιοποίηση του νέου ανθρώπου από την εκκλησία δε σημαίνει καθόλου έλλειψη ενδιαφέροντος για τον Θεό. Τουναντίον μάλιστα. Στην εφηβική και μετεφηβική ηλικία το ερώτημα περί του Θεού είναι πολύ ισχυρό και βιώνεται με ένταση από τον νέο άνθρωπο, ο οποίος εντούτοις , αδιαφορεί για την “παραδεδομένη θρησκευτικότητα” των γονέων του. Όχι άδικα, τολμούμε να πούμε, αφού αυτή κινείται ανάμεσα στη δεισιδαιμονία και την εκκοσμίκευση , και συνήθως αποτελεί μια σύνθεση των δύο. Έτσι ο νέος μας έχοντας διδαχθεί εξ απαλών ονύχων πως η σχέση με τον Θεό είναι ένα δούναι και λαβείν ή ένα αποκούμπι παρηγοριάς για την  “κακιά την ώρα” ασφυκτιά μέσα στα παραδεδομένα θρησκευτικά στερεότυπα των γονέων του. Ο Θεός που αυτοί του παρουσίασαν είναι ένας Θεός φτηνός, και γι’ αυτό δε διστάζει να τον απορρίψει. Έχει όμως ανάγκη το μυστήριο. Γι’ αυτό όπως μαρτυρεί η κοινή ποιμαντική πείρα όσων ασχολούνται με το νεανικό έργο, θα σπεύσει να αναζητήσει το μυστήριο οπουδήποτε αλλού εκτός της Εκκλησίας.
Αλλά ακόμη και στην περίπτωση που θα στραφεί στην Εκκλησία για να ικανοποιήσει τον πόθο του για τον Θεό τι θα βρει; Εδώ ξεκινά η δική μας ευθύνη τόσο των ιερέων όσο και των πιστών, νεωτέρων και μεγαλυτέρων. Πώς εμείς προσεγγίζουμε τα μυστήρια της Εκκλησίας; Η δική μας προσπάθεια να ζήσουμε την εν Χριστώ ζωή αντανακλά σε ολόκληρη την εκκλησία και έχει συνέπειες- θετικές ή αρνητικές- και σε όλους όσους ποθούν να την βιώσουν. ποια όμως και πόσα είναι τα μυστήρια και πώς αυτά λειτουργούν μέσα στην εκκλησία και τη ζωή μας;
Η λέξη μυστήριο στην ορθόδοξη παράδοση δεν έχει καμμιά σχέση με το μυστικισμό και τη μυστικοπάθεια. Τα μυστήριά μας είναι μια προσευχητική πράξη της εκκλησιαστικής κοινότητας∙ είναι οι αγιαστικές εκείνες τελετουργίες δια των οποίων βιώνεται η βασιλεία των ουρανών στο παρόν. Υπό αυτήν την έννοια μέσω των μυστηρίων συνεχίζεται με την χάρη του Αγίου Πνεύματος το έργο του Χριστού και φανερώνονται μέσα στον κτιστό κόσμο οι ζωοποιές, σωστικές και αγιαστικές ενέργειες του Τριαδικού Άκτιστου Θεού. Τόπος συνάντησης κτιστού και ακτίστου είναι τα μυστήρια και αγιάζουν την κτίση και τον άνθρωπο…
… Δεν υπάρχει πτυχή της ανθρώπινης ζωής που να μένει έξω από τη δράση της Αγιοπνευματικής χάριτος των μυστηρίων. Όλη η ανθρώπινη ζωή εξαγιάζεται, όλη η καθημερινότητα προσλαμβάνεται και στις πλέον μικρές της λεπτομέρειες. Έτσι τα ευχολόγια της Εκκλησίας μας περιλαμβάνουν ευχές σχεδόν για κάθε περίσταση της ζωής μας. Στην ορθοδοξία γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει διάκριση ιερού και κοσμικού, αφού όλος ο κόσμος καλείται να γίνει ένα ιερό. Δεν υπάρχουν έτσι ιερές και βέβηλες περιοχές, αλλά, όπως λέει και το γνωστό πατερικό λόγιο τα πάντα είναι μέσα στον κόσμο καθαρά για όποιον έχει καθαρή καρδιά. Ακόμη δεν είμαστε χριστιανοί μόνο την Κυριακή το πρωί που εκκλησιαζόμαστε, αλλά καλούμαστε να ζούμε χριστιανικά, δηλ. με αγάπη και ταπείνωση, σε όλες τις πτυχές της ζωής μας…
(συνεχίζεται)

 Από το βιβλίο: «Εκ Περιθωρίου. Άρθρα- Ομιλίες- Διαλέξεις»
Αρχιμανδρίτης
Σωφρόνιος Αθ. Γκουτζίνης

Ξάνθη 2006

Νώτη Γεωργία

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...